Beklenti

Annem, hasta döşeğinde, kulağıma, Niçin ölemiyorum? diye inliyordu.

Ben de onu avutmak için, Ölürsün anneciğim, biraz sabret, ölürsün, diyordum.

Bir akşam, iş dönüşümde, Artık sabrım kalmadı, dedi. Babamı özledim. Babama kavuşmak istiyorum.

Babamı mı özledin? dedim hınzırca.

Yok be yavrum diye inledi. Senin değil, kendi babamı.

Nasıl olsa yakında göreceksin anneciğim, dedim.

Kim bilir, dedi. Oraya gitmeden ne söylesem boş.

Ferit Edgü