Başlama Vuruşu

Bu blog'u açalı, bir iki ay oluyor. Uzun süre bekledim yazmak için. Malum, madem blog açtım, okunmaya değer bir şeyler yazmalıyım diye düşündüm. En azından ilk seferde... Ve şimdi gerçekten okunmaya değer bir şeyler çıktı. Ancak ben yazmadım.

S. bana mail'ledi. "Bunu kimden alıntıladın?" diye sordum.

Kendisi yazmış.

Pembe Gözlüklü Kedi'ye sadece iftiharla sunmak kaldı...

Kalabalık çılgınca dans edip eğlenirken, binanın ön cephesinin küçük camı içinden çıkan gözler gördüklerini kaydetmeye başladılar. Çöpleri karıştıran bir adam vardı, yandaki binanın önüne yığılmış çöpleri, tarlada domates arar gibi tek tek torbaları kaldırıp, altlarına bakarak yoklayan. Bir siyah kadın donu buldu önce, sonra bir cüzdan. İçini karıştırdı hızla, boştu. Sonra bir cep tarağı buldu. Etrafına baktı kimse var mı diye, karanlık çökmüştü iyice, saçlarını yana doğru taradı özenle, sonra gömleğine silerek temizledi çöpten bulduğu tarağı, pantolonunun arka cebine sıkıştırdı. Hızla karıştırmaya devam etti. Bir kaç kağıt parçası geldi eline, sonra bir zincir buldu, eliyle tarttı, kuyumcu gibi, etrafı kolaçan etti yine, sonra hızla boynuna geçirdi kolyeyi, bir kere daha süslenme güdüsü ağır basmıştı, sevdalısı filan mı vardı acaba? Onu izleyen gözlerden haberi yoktu ama başka gözler vardı demek ki umursadığı. Camdan çıkan gözler kalabalığa geri döndü, kayıt bitti, çöpleri karıştıran adam kaldı orada...